7 lipca 2016 r. w godzinach nocnych zakończyło się 22. dwudniowe posiedzenie Senatu. Izba wyraziła zgodę na odwołanie prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej Magdaleny Gaj, nie wyraziła natomiast zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności za wykroczenia senatora Waldemara Bonkowskiego, o co wnioskował Komendant Główny Policji.
Obrady Senatu pierwszego dnia rozpoczęły się od uczczenia minutą ciszy pamięci zmarłego senatora VIII kadencji Andrzeja Grzyba.
W trakcie posiedzenia Izba przyjęła sześć ustaw, podjęła decyzję o wniesieniu do Sejmu trzech senackich projektów ustaw, a także przyjęła cztery uchwały.
Ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw
Senat przyjął z dwoma poprawkami tę ustawę. Był to projekt rządowy. Głównym celem nowelizacji jest zapobieganie wyłudzaniu podatku VAT w wewnątrzwspólnotowym obrocie paliwami ciekłymi oraz ograniczenie negatywnego wpływu tego procederu na funkcjonowanie rynku paliw płynnych. Chodzi o zmniejszenie szarej strefy oraz zwiększenie wpływów z podatku VAT do budżetu państwa. "Po zmianach obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw płynnych zasadniczo będzie powstawał w ciągu 5 dni od momentu wprowadzenia paliwa do kraju. Zapłacony w ten sposób podatek będzie pomniejszał podatek należny do zapłaty wynikający z deklaracji podatkowej" - głosi uzasadnienie do ustawy. Podstawą naliczania podatku będzie aktualna cena paliwa, ogłaszana w Biuletynie Informacji Publicznej resortu finansów. Ustawa wprowadza też zmiany w ustawie Prawo energetyczne. Celem jest uszczelnienie systemu koncesjonowania obrotu paliwami płynnymi z zagranicą. Zwiększa ona także wymagania dotyczące wiarygodności podmiotów wykonujących działalność koncesjonowaną oraz uprawnienia prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w procesie badania rzetelności podmiotów ubiegających się o koncesję na obrót paliwami płynnymi. Koncesje na obrót paliwami z zagranicą będą przyznawane wyłącznie podmiotom mającym siedzibę w Polsce lub przedsiębiorstwom zagranicznym, które zarejestrowały oddział w naszym kraju i za jego pośrednictwem będą wprowadzać do Polski paliwa płynne. Nowelizacja wprowadza także zmiany w ustawie o podatku akcyzowym. Ograniczone zostanie wykonywanie funkcji usługowej przez składy podatkowe i zarejestrowanych odbiorców. Usługi będą mogły być świadczone wyłącznie na rzecz podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce lub podmiotów zagranicznych mających oddział z siedzibą w naszym kraju. Rozwiązanie to będzie dotyczyć wyłącznie nabywania paliw silnikowych i nie obejmie paliw zwolnionych z akcyzy. Jedna z poprawek Senatu zakłada, że firma chcąca sprowadzać paliwo, obok posiadania siedziby na terytorium Polski, będzie musiała podać swój numer NIP, poprzedzony kodem PL. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia br. z jednym wyjątkiem.
Ustawa o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw
Tę ustawę Izba uchwaliła bez poprawek. Jej projekt przygotował rząd. Ma ona na celu dostosowanie prawa celnego do unijnego kodeksu celnego, którego niektóre przepisy są stosowane od 1 maja br. Chodzi o poprawę funkcjonowania unii celnej jako całości, w tym jednolite stosowanie przepisów celnych na całym obszarze celnym Unii Europejskiej przez krajowe służby celne państw członkowskich. Regulacje unijnego kodeksu celnego mają być stosowane w polskim prawie wprost. W znowelizowanych przepisach ustawowych znajdą się jedynie rozwiązania, które uzupełniają regulacje kodeksowe. Ustawa przewiduje, że wszelka wymiana informacji między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji odbywać się będzie za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. Elektronizacja obsługi procesów celnych będzie wdrażana do końca 2020 r. i doprowadzi do wyeliminowania papierowego obiegu dokumentów. Docelowo wszystkie transakcje celne i handlowe będą prowadzane elektronicznie. Zmiany dotyczą też długu celnego i zabezpieczeń celnych – chodzi o możliwość korzystania z zabezpieczenia w obniżonej wysokości oraz zwiększenie przypadków wygaśnięcia długu celnego. Przewidziano też zmianę postępowania celnego – nastąpi harmonizacja trybów postępowania organów celnych państw unijnych związanych z wydawaniem decyzji celnych. Nowe przepisy obejmują też instytucję uproszczonego zgłoszenia celnego oraz wpisu do rejestru zgłaszającego. Jednym z ważniejszych efektów znowelizowanych przepisów ustawowych będzie uproszczenie postępowania celnego. Do ustawy wpisano m.in. pozwolenie na stosowanie uproszczonego postępowania przy obejmowaniu towarów procedurą TIR (dotyczy międzynarodowego przewozu towarów). Dla wiarygodnych przedsiębiorców formalności tranzytowe mają być zredukowane do minimum. Nowela zakłada zmiany w 21 innych ustawach, m.in. w ustawie o: postępowaniu egzekucyjnym w administracji; izbach gospodarczych; ordynacji podatkowej, kodeksie karnym skarbowym; podatku od czynności cywilnoprawnych; obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, bezpieczeństwie żywności i żywienia; podatku akcyzowym; Służbie Celnej; wyrobach medycznych; systemie oceny zgodności i nadzoru rynku. Ustawa ma obowiązywać po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Ustawa o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami
Senatorowie nie wprowadzili poprawek do ustawy, której projekt opracował rząd. Jej celem jest zmiana zasad wynagradzania członków zarządów i rad nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego i ich związków oraz państwowych i komunalnych osób prawnych. Mają być one jawne, przejrzyste i uzależnione od kryteriów obiektywnych, czyli wielkości firm i osiąganych przez nie wyników. Wynagrodzenia będą określane uchwałą walnego zgromadzenia danej spółki. Wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego będzie składało się z określonej kwotowo części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki. Część stała wynagrodzenia miesięcznego ma być uzależniona od spełnienia w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych co najmniej dwóch przesłanek dotyczących działalności spółki: wartości jej aktywów, osiąganych przychodów i wielkości zatrudnienia. Ustawa wprowadza widełki dla wynagrodzenia podstawowego członków zarządu, które będzie zależało od wielkości spółki. W przypadku mikroprzedsiębiorstwa (zatrudniającego do 10 osób) ma to być 1-3-krotność przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, a spółki małej (zatrudniającej od 11 do 50 osób), średniej (51-250 osób), dużej (251-1250 osób), "dużej plus" (co najmniej 1251 osób, obrót roczny netto wyższy niż 250 mln euro) odpowiednio: 2-4-krotność; 3-5-krotność; 4-8-krotność, 7-15-krotność. W myśl zapisów ustawy "część zmienna wynagrodzenia w spółce nie będzie mogła przekroczyć 50 proc., a w największych spółkach 100 proc. wynagrodzenia podstawowego członka organu zarządzającego w poprzednim roku obrotowym". Ponadto ma ona zależeć od osiągniętych celów inwestycyjnych spółki. Ustawa zakłada zarazem, że w wyjątkowych okolicznościach część stała wynagrodzenia będzie mogła być podniesiona. Wówczas jednak trzeba będzie opublikować uzasadnienie tej decyzji w Biuletynie Informacji Publicznej. Uregulowana zostaje zasada wypłacania odpraw: nie będą mogły być wyższe niż trzykrotność części stałej wynagrodzenia i to pod warunkiem pełnienia funkcji przez co najmniej dwanaście miesięcy. Odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji będą mogły być wypłacane maksymalnie przez pół roku i tylko w przypadku pełnienia funkcji przez członka zarządu przez okres co najmniej trzech miesięcy. Nie będzie możliwe zawarcie umowy o zakazie konkurencji po rozwiązaniu lub wypowiedzeniu umowy stanowiącej podstawę pełnienia funkcji członka zarządu. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania umowy o zakazie konkurencji, członek zarządu będzie zobowiązany do zapłaty kary umownej na rzecz spółki, nie niższej niż wysokość odszkodowania przysługującego za cały okres zakazu konkurencji. Ustawa zakazuje prezesom spółek Skarbu Państwa czerpania dodatkowego wynagrodzenia z tytułu zasiadania w radach nadzorczych spółek zależnych, czyli w spółkach córkach i wnuczkach. Ustawa ma wejść w życie po 30 dniach od publikacji.
Ustawa o zmianie ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego
Także bez poprawek senatorowie przyjęli nowelizację ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. Był to projekt poselski. Nowelizacja ma na celu przeniesienie podległości i nadzoru nad wojewódzkimi ośrodkami doradztwa rolniczego z zarządu województwa do ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Jednostki doradztwa rolniczego będą państwowymi jednostkami organizacyjnymi posiadającymi osobowość prawną. Minister rolnictwa i rozwoju wsi będzie nadawał w drodze zarządzenia statuty tym jednostkom, powoływał ich dyrektorów według jednolitych kryteriów oraz powoływał członków Społecznych Rad Doradztwa Rolniczego działających przy wojewódzkich ośrodkach doradztwa rolniczego. Będzie też kontrolował i oceniał działalność jednostki doradztwa rolniczego oraz pracę jej dyrektora i Rady. Nowe statuty wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego obowiązywać będą od dnia wejścia w życie ustawy. Nowelizacja obniża także wymogi względem posiadanego wykształcenia kandydatów na stanowisko dyrektora – zamiast wyższego wykształcenia magisterskiego wystarczające będzie wykształcenie wyższe. Zgodnie z przyjętą nowelizacją zmianie ulega też skład Rady przy ośrodkach – zwiększy się liczba członków z 11 do 12. Nowelizacja pozwoli też na monitoring i kontrolowanie funkcjonowania tych jednostek. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Ustawa o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw.
Izba wprowadziła jedną poprawkę do tej ustawy wywodzącej się z projektu rządowego. Nowelizacja ma odciążyć uczelnie publiczne i niepubliczne od obowiązków biurokratycznych, zwłaszcza sprawozdawczych oraz informacyjnych. Ustawa wprowadza również zmiany porządkujące, wynikające z doświadczeń w stosowaniu niektórych przepisów z zakresu nauki i szkolnictwa wyższego, oraz zapewniające spójność w obrębie unormowań dotyczących tych zagadnień. Zmiany dokonywane ustawą mają się przyczynić do sprawniejszego funkcjonowania systemu nauki i szkolnictwa wyższego oraz podniesienia jakości kształcenia. M.in. nowelizacja modyfikuje kryteria stosowane przez Polską Komisję Akredytacyjną w procesie oceny jakości kształcenia i oceny działalności podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni. Komisja nie będzie musiała weryfikować licznych warunków, jakie muszą spełniać jednostki organizacyjne, aby prowadzić studia na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia. Ma się koncentrować na kwestiach merytorycznych związanych z oceną jakości kształcenia. Ułatwiona będzie też procedura uzyskania stypendium socjalnego przez studenta, który w dniu uzyskania pełnoletności pozostawał w pieczy zastępczej. Nowelizacja wprowadza też możliwość przyznawania stypendium rektora studentom pierwszego roku – laureatom lub finalistom olimpiad o zasięgu ogólnopolskim, nawet jeśli nie były one związane z kierunkiem studiów przez nich wybranym. Senacka poprawka znosi przepis, na mocy którego uczelnia może prowadzić kształcenie na studiach podyplomowych w dziedzinach, z którymi związany jest co najmniej jeden kierunek prowadzonych przez nią studiów. Uczelnie będą więc miały swobodę w kształtowaniu oferty studiów podyplomowych. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października br. z wyjątkami.
Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw
Bez poprawek Izba uchwaliła ustawę wywodzącą się z projektu prezydenckiego. Nowelizacja jednoznacznie przesądza, że niektóre kategorie środków finansowych otrzymywanych przez osoby uprawnione nie będą miały wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Chodzi o środki w ramach programu 500+, czyli świadczenia wychowawcze wypłacane na mocy ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Także dodatki w wysokości świadczenia wychowawczego, przysługujące na utrzymanie dzieci umieszczonych w instytucjonalnej pieczy zastępczej lub rodzinnych domach dziecka, nie będą uwzględniane przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych. Ponadto środki te będą zwolnione od egzekucji komorniczej prowadzonej z rachunku bankowego lub z rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. Pieniądze z tych tytułów mają trafiać na specjalny nowy rodzaj rachunków – tzw. rachunki rodzinne. Ich posiadaczami będą mogły być wyłącznie osoby fizyczne, którym przyznano niepodlegające egzekucji świadczenia. Na rachunek rodzinny wpłacane będą wyłącznie środki z tych świadczeń. Otwarcie oraz prowadzenie tego rachunku ma być wolne od opłat i prowizji. Banki i SKOK-i będą zobowiązane do wydania do rachunku karty oraz umożliwienia bezpłatnej wypłaty w bankomatach danego banku oraz tych wskazanych przez SKOK. Decyzja o tym, czy zaoferować prowadzenie tego typu rachunków, podejmowana będzie przez banki i SKOK-i indywidualnie. Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw
Izba podjęła uchwałę o wniesieniu do Sejmu projektu opracowanego przez senacką Komisję Ustawodawczą. Projektowana ustawa stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Reguluje ona problematykę wzruszalności decyzji dotyczących emerytur i rent przyznawanych w systemie powszechnym, z tytułu zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy służb mundurowych, a także ubezpieczenia społecznego rolników. Trybunał w wyroku z 28 lutego 2012 r. zakwestionował przepis ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie którego Zakład Ubezpieczeń Społecznych mógł zmodyfikować wcześniejszą decyzję dotyczącą ustalenia prawa do świadczenia, jeśli zmieniła się ocena przedłożonych dowodów (nawet jeśli nie pojawiły się nowe informacje). Wobec tego obywatel mógł być niepewny co do ostateczności decyzji o przyznaniu świadczenia, nawet wtedy jeśli ewentualny błąd w decyzji wynikał z winy urzędu. Przepis ten był przy tym zazwyczaj stosowany jako podstawa prawna umożliwiająca negatywną weryfikację, tj. zmianę czy wręcz uchylenie decyzji korzystnych dla osób zainteresowanych. Pomimo że TK nie zakwestionował ich wprost (nie były przedmiotem wniosku), analogiczne problemy dotyczą także systemu zaopatrzeniowego służb mundurowych i systemu ubezpieczeń rolniczych. W przypadku wszystkich tych ustaw, przepisy dotyczące zmian przyznanych świadczeń nie zostały ograniczone czasowo, a także podlegają niejasnym i uznaniowym kryteriom. Senacki projekt proponuje, aby procedury postępowania w tych ustawach opierały się na analogicznych przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. Decyzje o wznowieniu postępowania będą więc mogły zostać wydane w sytuacji: fałszowania dowodów, świadomego wprowadzania w błąd lub wydania decyzji w wyniku przestępstwa (w ciągu 10 lat od wydania decyzji), wyjścia na jaw nowych okoliczności lub dowodów nieznanych organowi w dniu wydania decyzji (w ciągu 5 lat od wydania decyzji), uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności orzeczenia sądu, na podstawie którego została wydana decyzja (w ciągu 5 lat od wydania decyzji), przyznania świadczenia lub jego nieprawidłowego obliczenia na skutek błędu organu (w ciągu 3 lat od wydania decyzji). Decyzje będą także mogły być zmienione bez żadnego ograniczenia czasowego, jeśli w wyniku zmiany zostałoby przyznane prawo do świadczenia lub jego wysokość zostałaby podwyższona.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
Senatorowie nie podjęli uchwały o wniesieniu do Sejmu projektu przygotowanego przez senacką Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Tym samym zostało zakończone procedowanie nad nim. Projektowana ustawa realizowała postulat zawarty w dwóch odrębnych petycjach skierowanych do marszałka Senatu – a mianowicie rozszerzenia katalogu wyjątków od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Celem projektu było objęcie zwolnieniem od kosztów sądowych strony wnoszącej skargę o wznowienie postępowania, gdy przyczyną wznowienia ma być stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową bądź też ustawą, aktu normatywnego, na podstawie którego wydano orzeczenie. Ponadto zwolnienie od kosztów sądowych miało również objąć stronę dochodzącą naprawienia szkody wywołanej bezprawiem legislacyjnym (czyli niewydaniem aktu normatywnego mimo takiego obowiązku lub wydaniem aktu bądź decyzji, które były niezgodne z prawem i spowodowały szkodę) czy też innymi przypadkami niezgodnego z prawem działania (zaniechania) organów władzy publicznej.
Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny
Senatorowie podjęli uchwałę o skierowaniu do Sejmu projektu opracowanego przez senacką Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Jego celem jest ograniczenie zakresu solidarnej odpowiedzialności inwestora z wykonawcą za wynagrodzenie przysługujące podwykonawcy do sytuacji, w której inwestor wyrazi zgodę na piśmie na zawarcie umowy między wykonawcą a podwykonawcą. Dochodzi bowiem do sytuacji, kiedy inwestorzy ponoszą solidarną odpowiedzialność bez możliwości wcześniejszego zapoznania się z umowami między podwykonawcami a wykonawcami. Jest to nadmierne wzmocnienie pozycji podwykonawców kosztem inwestora, który nie ma efektywnych narzędzi zabezpieczenia się przed roszczeniami, które mogą pojawić się już po zamknięciu inwestycji (wierzytelności przedawniają się po trzech latach). Projektowana ustawa prowadzi do wprowadzenia do porządku prawnego dwóch równoległych konstrukcji. Pierwsza to zgoda inwestora na zawarcie umów z podwykonawcami regulowana zgodnie z istniejącym stanem prawnym, tj. na podstawie zgody milczącej (zgody biernej), która umożliwia wykonawcy zawarcie umów, ale zwalnia inwestora z solidarnej odpowiedzialności. Druga to zgoda inwestora na ponoszenie solidarnej odpowiedzialności uzależniona od wyrażenia przez niego pisemnej zgody (zgoda czynna), która umożliwia wykonawcy zawarcie umów przy jednoczesnym obciążeniu inwestora solidarną odpowiedzialnością.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym
Senat podjął uchwałę o wniesieniu do Sejmu projektu przygotowanego przez grupę senatorów. Ma on na celu przesunięcie do 1 stycznia 2018 r. wejścia w życie niektórych przepisów ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, aby umożliwić jednostkom samorządu terytorialnego wywiązanie się z nałożonych na nie zadań w zakresie organizowania takiego transportu.
Uchwała o utworzeniu Polonijnej Rady Konsultacyjnej
Senatorowie przyjęli uchwałę opracowaną przez członków Prezydium Senatu. Jej celem jest utworzenie Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy marszałku Senatu. Jej zadaniem będzie wyrażanie opinii w sprawach istotnych dla Polonii i Polaków za granicą, na temat projektów aktów normatywnych ich dotyczących, a także kierunków działań Senatu i jego organów w sprawach polonijnych. Członków Rady, w liczbie nie większej niż 15, będzie powoływać i odwoływać marszałek Senatu głównie spośród osób reprezentujących organizacje polonijne i polskie z zagranicy. Kadencja Rady ma odpowiadać okresowi kadencji Senatu. Marszałek Senatu zwoła przynajmniej raz w roku posiedzenie Rady. Może on zasięgać opinii członków Rady w trybie obiegowym, bez zwoływania posiedzenia. Członkowie Rady pełnić będą swe obowiązki honorowo. Wydatki związane z funkcjonowaniem Rady, w tym koszty podróży oraz pobytu w Polsce jej członków, będą pokrywane z budżetu Kancelarii Senatu. Uchwała wejdzie w życie z dniem podjęcia.
Uchwała w 100. rocznicę powstania Związku Ziemian
Senat podjął uchwałę, której projekt został wniesiony przez grupę senatorów. Senatorowie przypominają w niej, że Związek Ziemian został założony 5 lipca 1916 r. Wywodził się z istniejących na ziemiach Polski rolniczych stowarzyszeń ziemiańskich. „W początkowym okresie istnienia aktywnie włączył się w działania na rzecz odzyskiwania niepodległości przez Polskę po 123 latach zaborów, w pomoc ofiarom wojny i zrujnowanym zaborami i wojną majątkom. Ziemiaństwo miało także znaczący udział w tworzeniu polskiego aparatu państwowego i pełniło szereg ważnych funkcji w służbie krajowej i zagranicznej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Związek Ziemian był motorem postępu gospodarczego i rozwoju nowoczesnego rolnictwa oraz krzewienia pracy organicznej. Podstawowym założeniem programowym organizacji było przestrzeganie zasad etyki chrześcijańskiej w życiu rodzinnym, społecznym i gospodarczym" – czytamy w projekcie. W czasie II wojny światowej Związek włączył się w proces budowania Polskiego Państwa Podziemnego: dwory ziemiańskie pomagały głównie ZWZ–AK, ale również innym formacjom zbrojnym. Ponadto ziemianie założyli paramilitarną organizację „Uprawa" – „Tarcza". „Ziemiaństwo jako część polskich elit zostało poddane brutalnym represjom zarówno przez niemieckie, jak i komunistyczne władze okupacyjne. Niemcy wymordowali lub wypędzili właścicieli majątków znajdujących się na ziemiach wcielonych do Rzeszy. Po wojnie na mocy komunistycznych dekretów majątki ziemskie zostały zagarnięte bez odszkodowania, a ich właściciele zostali brutalnie usunięci z rodzinnych domów, tracąc warsztaty pracy, źródło utrzymania rodzin i dorobek wielu pokoleń. Pomimo wydziedziczenia i szykan ziemianie włączyli się w odbudowę zrujnowanego kraju i zniszczonego rolnictwa, kierując się polską racją stanu. Znajdujemy ich biogramy wśród współtwórców Niepodległej Polski, niezłomnych emigrantów i Żołnierzy Wyklętych - napisali senatorowie. Uchwała głosi, że Polskie Towarzystwo Ziemiańskie, będąc ideowym i moralnym spadkobiercą Związku Ziemian, oczekuje na uchwalenie ustawy reprywatyzacyjnej i zadośćuczynienie za doznane w czasach komunistycznych krzywdy. Senat, w dowód uznania wkładu ziemiaństwa polskiego w walkę o zachowanie i powstanie niepodległej Polski oraz uznania jego zasług dla rozwoju gospodarczego i zachowania dziedzictwa kulturowego kraju, pragnie uczcić 100. rocznicę powstania Związku Ziemian jako najważniejszej organizacji ziemiańskiej XX wieku, „a znaczenie i dorobek ziemiaństwa polskiego przywrócić pamięci historycznej Narodu".
Uchwała w sprawie zmiany Regulaminu Senatu
Senat przyjął uchwałę wniesioną przez grupę senatorów. W jej myśl projekty uchwał w sprawie ustanowienia danego roku rokiem osoby albo wydarzenia powinny być wniesione do 30 września poprzedniego roku. Senat będzie mógł podjąć maksymalnie pięć takich uchwał na rok. Te ograniczenia nie będą dotyczyć uchwał związanych z przypadającą w danym roku rocznicą. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Uchwała w sprawie oddania hołdu ofiarom ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II Rzeczypospolitej w latach 1939 – 1945
Izba podjęła wniesioną przez grupę senatorów uchwałę po długiej i burzliwej dyskusji. Głosi ona: „W lipcu 2016 roku 
przypada 73. rocznica apogeum fali zbrodni, której na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej Polskiej dopuściły się Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i Ukraińska Powstańcza Armia (UPA) oraz SS „Galizien" i ukraińskie formacje kolaboranckie. W wyniku ludobójstwa w latach 1939 – 1945 zamordowanych zostało sto kilkadziesiąt tysięcy obywateli II RP. Ich dokładna liczba do dziś nie jest znana, a wielu z nich wciąż nie doczekało się godnego pochówku i upamiętnienia. W rzeziach oprócz Polaków ginęli także Żydzi, Ormianie, Czesi, przedstawiciele innych mniejszości narodowych, a także Ukraińcy starający się pomóc ofiarom. To tragiczne doświadczenie powinno być przywrócone pamięci historycznej współczesnych pokoleń". W uchwale czytamy m.in.: „Senat Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd obywatelom II RP bestialsko pomordowanym przez ukraińskich nacjonalistów". Jednocześnie Izba wyraża najwyższe uznanie samoobronom kresowym, żołnierzom Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i innych formacji niepodległościowych, którzy podjęli heroiczną walkę w obronie ofiar. Senatorzy wyrażają szacunek i wdzięczność tym Ukraińcom, którzy narażając własne życie, ratowali Polaków, a jednocześnie apeluje do Prezydenta RP o uhonorowanie wszystkich zasłużonych odznaczeniami państwowymi. „Ofiary zbrodni popełnionych w latach 40. przez ukraińskich nacjonalistów do tej pory nie zostały w sposób należyty upamiętnione, a masowe mordy nie zostały nazwane, zgodnie z prawdą historyczną, ludobójstwem" - napisali senatorowie. Senat postuluje, aby Sejm ustanowił dzień 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP. Izba wyraża także szacunek dla Kresowian i ich potomków oraz ludzi dobrej woli, „którzy od dziesiątków lat domagają się prawdy o ludobójstwie i troszczą się o pamięć o ofiarach, kierując się mottem +Nie o zemstę, lecz o pamięć wołają ofiary+".
Źródło/Foto: Senat RP