„Senior to zdrowie, senior to pasja, senior to integracja, senior to ekonomia społeczna” – mówił jeden z uczestników spotkania, zorganizowanego w Senacie 14 listopada 2019 r. z okazji Ogólnopolskiego Dnia Seniora.

Wskazał w ten sposób najważniejsze kierunki działań koniecznych do aktywizacji osób w wieku 60 +.

Otwierając spotkanie poświęcone praktyce stosowania ulg dla seniorów, wicemarszałek Stanisław Karczewski podziękował gościom za obecność, a przede wszystkim za ich aktywność. Jak podkreślił, działalność polskich seniorów prowadzi do bardzo wielu zmian w sytuacji osób starszych w naszym kraju. Wicemarszałek Senatu wyraził nadzieję, że spotkanie pokaże oczekiwania seniorów, ich pomysły na poprawę sytuacji osób starszych, a także pokaże, co należy zmienić czy zmodyfikować w obecnie funkcjonujących programach adresowanych do seniorów. Przypomniał też, że w kulturach tradycyjnych starość utożsamiana była z mądrością, wiedzą i autorytetem. Zacytował malijskiego pisarza Amadou Hampâté Bâ: „Kiedy umiera starzec, to tak jakby spłonęła biblioteka”. Wicemarszałek Stanisław Karczewski zapewnił, że wzorem lat ubiegłych będzie poświęcał wiele uwagi problemom osób starszych. Jego zdaniem należy zajmować się nimi w sposób systemowy, bo tylko takie podejście zapewni rozwiązanie tych problemów.

O rządowym Programie Senior + mówiła podczas spotkania prof. Józefa Hrynkiewicz, przewodnicząca Rady ds. Polityki Senioralnej. Jak przypomniała, zmiany w strukturze naszego społeczeństwa są przewidywalne i dość ściśle określone. Osoby 60+ stanowią już 25% populacji, a w grupie osób powyżej 100 lat zdecydowaną większością są kobiety. Ponieważ według definicji ustawowej osoba starsza to taka, która ukończyła 60 lat, można przyjąć, że różnica wieku między seniorami wynosi 50 lat, czyli obejmuje co najmniej 2 pokolenia. Opracowując program, postanowiono się skoncentrować przede wszystkim na osobach w wieku 75+, ponieważ to w tej grupie występują zdecydowanie poważniejsze problemy wymagające systemowych rozwiązań. Uwzględniono też osoby niesamodzielne, które wymagają szczególnego wsparcia. Założono, że najlepszym środowiskiem dla osób w zaawansowanym wieku jest ich środowisko lokalne i rodzina. Dlatego należy zrobić wszystko, by osoby starsze nie czuły się od nich odsunięte, by mogły w tym otoczeniu w miarę swych możliwości funkcjonować. Za najskuteczniejsze formy opieki uznano dzienne domy pobytu i kluby seniorów – umożliwiają codzienny kontakt z najbliższymi, młodym zaś dają poczucie, że ich starsi podopieczni są w dobrych rękach, kiedy oni pracują. W opinii prof. Józefy Hrynkiewicz takie ośrodki powinny być we wszystkich gminach. Niestety, najtrudniej rozwijają się w dużych miastach, szczególnie w Warszawie. Przewodnicząca Rady ds. Polityki Senioralnej zwróciła też uwagę na kwestię pomocy finansowej dla osób niesamodzielnych. Za sukces uznała wprowadzenie tej grupy do systemu zabezpieczenia społecznego, wskazując jednocześnie, że zdaje sobie sprawę z niskiej wysokości zasiłku adresowanego do tych osób i potrzeby zagwarantowania na ten cel znacznie większych środków.

Dr Grażyna Chrapkowska-Macierzyńska, 91-letnia seniorka z Warszawy, uczestniczka Powstania Warszawskiego, z zawodu lekarz, zwróciła uwagę, że życia nie można powtórzyć, dlatego ważne, by przeżyć je w jak najlepszym stanie zdrowia. Za niezwykle istotne uznała postawienie na profilaktykę leczenia osób starszych. Do tego zadania najlepiej przygotowani są lekarze geriatrzy, a ich opieka nad seniorami przynosi bardzo dobre efekty.

Podczas spotkania była też mowa o programie Leki 75 +. Jak przypomniał wicemarszałek Stanisław Karczewski, jego pomysł powstał na podstawie petycji nadesłanej do Senatu przez Stowarzyszenie „Dzieci Wojny”. P.o. dyrektora Departamentu Polityki Lekowej i Farmacji w Ministerstwie Zdrowia Łukasz Szmulski poinformował, że program cieszy się dużą popularnością. W 2019 r. wydano już na ten cel około 700 mln zł, a resort myśli o rozszerzeniu listy gwarantowanych leków. Jego zdaniem dzięki programowi udało się osiągnąć 2 cele: ułatwiono seniorom dostęp do leków i uzyskano efekt w postaci poprawy ich leczenia oraz zmniejszenia liczby hospitalizacji i zabiegów.

Uczestnicy spotkania zapoznali się także ze społecznymi inicjatywami adresowanymi do seniorów. O programie „Gmina przyjazna seniorom”, ogólnopolskim czasopiśmie „Głos Seniora”, a także Ogólnopolskiej Karcie Seniora, stanowiącymi narzędzia aktywizacji seniorów, przedsiębiorców i samorządów, mówił Łukasz Salwarowski, prezes Stowarzyszenia Manko. Chodzi przede wszystkim o wydłużanie okresu aktywności osób w wieku 60 +, m.in. dzięki edukacji i integracji międzypokoleniowej. Krakowskie stowarzyszenie promuje m.in. Ogólnopolską Kartę Seniora, wychodzącą naprzeciw potrzebom konsumentów po 60. roku życia, uprawniającą do zniżek i innych promocji w blisko 2000 miejsc, swoim zasięgiem obejmującą miasta w całej Polsce. O praktycznym wymiarze programu „Gmina przyjazna seniorom”, który obejmuje już 135 gmin w Polsce, mówiła Zofia Sarnecka z Klubu Seniora w Nowym Mieście nad Pilicą.

Źródło: Senat RP